(verslagje met eenHEEL VEELvertraging aangezien het internet hier gisteren niet wou meewerken, en ook de site van reismee.nlLANG plat lag)

Vandaag bezochten we het Damiaanziekenhuis in Jalchatra. Wij verblijven momenteel aan de overkant, waar de bouwkampen paviljoentjes hebben gebouwd waar ook de opleidingen voor de DOTS-medewerkers doorgaan. DOTS staat voor Directly Observed Treatment Strategy. Wanneer mensen de diagnose TBC krijgen, moeten ze een lange tijd medicatie krijgen. Helaas voelen mensen zich al snel beter en stoppen ze met hun medicatie, waardoor er een resistente vorm van TBC ontstaat. Om dit te vermijden, moeten ze hun mediactie innemen in het DOTSpunt van hun dorp waar er controle is over het feit dat ze deze medicatie wel degelijk nemen.

In het Damiaanziekenhuis verblijven er momenteel maar een klein aantal patiënten: al wie kon, is immers naar huis voor het offerfeest. De mensen met resistente TBC waren wel nog aanwezig. Zo spraken we er met drie vrouwen: Saleha, Sherfali en Aklima. De mannen van Saleha en Sherfali hebben direct na hun diagnose hun vrouw verlaten en zijn ondertussen hertrouwd. Sherfali heeft een jongetje van 6 jaar dat ze al meer dan een jaar niet gezien heeft! Schrijnende verhalen... We spraken ook met een oudere vrouw, een ex-patiente. Ze had jaren geleden lepra, maar is daarvan genezen. Toch blijven de lichaamsdelen die aangetast werden gevoelloos bij ex-leprapatiënten. Met als gevolg dat ze vaak wondes oplopen die ze niet voelen. Ook deze vrouw had een wonde die ze niet gevoeld had en bijgevolg ook niet verzorgd had. Uit schrik voor een amputatie bezocht ze geen dokter.... met als gevolg dat haar voet en haar been zo aangetast werden dat een amputatie nu onvermijdelijk is...

Gelukkig zagen we ook hoopgevende verhalen en konden we -ook al was het maar even- hun zorgen laten vergeten. Zo waren de zusjes van 7 en 10 dolblij met hun bellenblazer, en waren de 3 vrouwen blij hun verhaal eens te kunnen doen! Wie de campagnefilm zag over Roksana herinnert zich vast het magere meisje met TBC. Zij en haar zusje gingen werken in de stad Dhaka om centen te verdienen, maar liepen in plaats daarvan TBC op. Damiaanactie hielp hen aan medicatie, maar zorgde ook voor een lening zodat Roksana een winkeltje kon openen. Ondertussen is de lening afbetaald, loopt haar zaak heel goed en is Roksana heel veel kilo's bijgekomen! Straffe madam!

Liefs
Annelies en Louise