MDI-in-bangladesh.reismee.nl

derde dag Jalchatra

Vandaag de eerste keer een ziekenhuis bezocht. Heel veel gezien op één dag. Op spoed was er een jongetje van ongeveer 12 jaar binnen gekomen met een bamboo stok in zijn hoofd, hij was aan het bloeden en was versuft. Ze hebben hem doorgestuurd naar een ziekenhuis dat nog 1uur rijden was. Ik vraag me af of hij het overleefd heeft. We hebben ook mensen ontmoet die TBC hebben, een man van 70 die nog maar 40 kg woog en die net optijd binnen kwam. Als hij een maand later was toegekomen was hij heelwaarschijnlijk overleden.Zo veel erge dinge die we hier zien. Dan besef je echt hoe goed we het hebben in Belgie.

vele groeten uit Bangladesh,

Annelies en Louise

Reacties

Reacties

Elisa

Ik zou graag willen mee komen voor de ervaring
maar ik zo liever thuis blijven. Ik ben nog niet sterk genoeg om dat allemaal te zien!!! :(

Karla Vanden Bosch

Gevechtje met een andere jongen die die bamboostok in het hoofd van het slachtoffer heeft geramd of wat...? Hou jullie sterk! Moet niet makkelijk zijn om met zoveel armoede en ellende geconfronteerd te worden!

Lien Van Damme

Woow, echt erg voor dat jongetje! Hopelijk nog in leven en verzorgt. Nog veel moed en sterkte in Bangladesh en ik hoop nog veel verhalen te horen. (waarschijnlijk heb je er al duizenden...)

foulon lieve

ik kan me goed inleven met wat je gezien hebt in de kliniek louise. we hebben hetzelfde beleefd in de melaatsen kliniek in tala, dingen die je je hele leven zult meedragen. we leven verder mee.
drie dikke zoenen
tante lieve

paul vander poorten steunpunt Damiaanactie Antwerpen

Hello lieve reizigers,
we leven met jullie mee! Zelfs zijn we verleden maand in Bangladesh geweest en we kunnen ons best inleven wat jullie nu beleven. De levensomstandigheden aldaar zijn niet zo vriendelijk voor de vriendelijke mensen die daar wonen, noch voor de bezoekers. Toch bewonderen we de organisatie en het werk van Damiaanactie en de andere ngo's aldaar. Is het een druppel op een hete plaat? Zeker niet, elke zieke zal 'je kind maar wezen'. Houd jullie kranig en help hoop uitstralen!
Paul, ¨medevedrantwoordelijke voor de provincie Antwerpen.

Lieve

in gedachten bij jullie
maar kan me niet voorstellen wat jullie daar allemaal aan indrukken en ervaringen te verwerken krijgen
dit zal blijven nazinderen
levenslang...
kus

tante betty

Hello Louise en reisgenoten,

Dank aan allen voor de berichtjes waardoor we met jullie allen wat kunnen meeleven! Bewaar deze kostbare herinneringen in jullie hart en doe er iets mee in jullie jong leven! zoveel mensen hebben jullie liefde en inzetr nodig!.... Geniet verder tenvolle van alles wat op jullie afkomt!
Hier begint het te winteren! Drie graden deze morgen! Winterpakken komen naar boven....terwijl jullie het wellicht al te warm krijgen!

Een heel lieve groet en een 'winterse' warme knuffel,

tante Betty

Lieve

opgelucht....
... was al 1,5 dag naar jullie blog aan het kijken
tja in zo'n land, dat zal idd wel eens zonder internet zitten.
@ Annelies: heb je een sms gestuurd: ik ga je morgen komen afhalen in Zaventem. Bel je me of zet je een sms als je geland bent en je valies hebt, dan vertrek ik in Leuven en kom naar de uitgang waar ik op de strook van stoppen en instappen je hoop te vinden. Een hele goeie reis en tot morgen. xxxx

Rani Hazaert

Dag Louiseke! Ik zie dat je het daar goed hebt, soms kan je inderdaad wat moeilijke dingen tegenkomen maar dat hoort erbij hé! Veel respect voor jou! Wees daar maar heel voorzichtig zodat we ons lieve Louise nog in levende lijven kunnen terug zien he! We missen je hier! Nog veel plezier, geniet nog van deze leuke ervaring! Dikke kussen uit HOEILAAAART! xxxxxx

Marc Foulon

Het moet nu zowat het laatste moment zijn dat jullie er zijn alvorens een korte nacht in te duiken en naar huis te komen. We tellen hier de uren al af van het weerzien.

Ik veronderstel dat het bijzonder leerzaam zal geweest zijn om te zien wat moois de Damiaan stichting ervan gemaakt heeft om het leed van zovelen te verlichten.

Maar toch, Louise kom maar snel naar huis want we missen je hier.

Dikke kus,

Papa

Langs deze weg wil ik toch speciaal alle medereizigers in dit moedig verhaal en speciaal de Damiaan stichting bedanken om de mogelijkheid gegeven te hebben aan Louise om dit speciale avontuur te mogen ervaren. Ik ben ervan overtuigd dat dit een mooie levensles zal zijn.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!